Ome Thé

Ome Thé

Ome Thé werd op 15 juni 1928 geboren op de Hoge Horst nummer 53. In zijn jeugd bezocht hij de lagere school, over zijn werkkring is ons niet zoveel bekend. Hij werkte lang bij betonfabriek de Hamer in een tijd dat de arbeidsomstandigheden nog minder goed waren dan nu. Hij hield daar ook blijvende lichamelijke klachten aan over, we noemden dat in de volksmond stoflongen. Zijn fragiele gezondheid is hem altijd parten blijven spelen en al was het een grote eter, hij bleef zo mager als een lat.

Ome Thé bleef vrijgezel en na de verkoop van het ouderlijk huis verhuisde hij in 1967 naar de Reestraat 13 waar hij introk bij het gezin van zijn oudste zus Grada, zwager Hubert en hun gezin.

Meerdere keren kampte hij met lichamelijk klachten en hij werd daar ook enkele keren voor opgenomen. Hij was jarenlang werkzaam op een Sociale Werkplaats waar hij op de boekbinderij werkte. Hij was heel trots op zijn werk en nam regelmatig kapotte boeken mee en herstelde die op zijn werk. Van de jaarlijkse vakanties, o.a. naar Spanje en Oostenrijk, die men daar organiseerde genoot hij intens.

Ome Thé heeft altijd een prominente plaats gehad binnen de Horster gemeenschap. Al vanaf 1962 was hij lid van St.Hubertus. Als contributie-ophaler kende hij alle leden. Het was een functie die hem op het lijf was geschreven. Op deze wijze ontmoette hij veel mensen en hij was graag onder de mensen, hij hield van gezelligheid.

Jarenlang hield hij zich met goede vrienden onder andere bezig met de voorbereiding op het koningschieten. Hij deed dit met veel overgave en dit was een van de vele hand- en spandiensten die hij graag voor  St. Hubertus verrichtte. Hij droeg zijn uniform met een trots die tekenend voor hem was. Op 9 november 2002 werd hij nog gehuldigd voor zijn veertig jarig lidmaatschap.

Ook binnen carnavalsvereniging Net Aecht was hij actief. Hij heeft vele jaren deelgenomen aan het carnavalsgebeuren. Net Aecht is ontstaan uit St. Hubertus en Ome The is ook nog gehuldigd toen hij 44 jaar lid was. Ook in de optocht is hij met vrienden regelmatig van de partij geweest. Hij vond het fijn dat hij samen met velen een bijdrage kon leveren die Net Aecht tot een bloeiende vereniging hebben gemaakt. Hij heeft er veel mooie herinneringen aan overgehouden.

DVSG nam ook een zeer belangrijke plaats in bij Ome The. Jarenlang was hij op velerlei gebied actief. De zorg over de belijning van het veld was bij hem jarenlang in goede handen, serveren van thee tijdens de rust was ook een taak die hij trouw vervulde en op vele andere terreinen was hij voor DVSG actief. Bezoeken van wedstrijden uit en thuis was een vast wekelijks hoogtepunt. Zelfs in de periode dat hij bijna niet meer kon en net uit het ziekenhuis was, maakte hij de gang naar het sportpark van DVSG, zijn club.

Het verenigingsleven heeft hem altijd zeer geboeid en een eenvoudig woordje van dank als blijk van waardering was voor hem meer dan goud waard. Ome The was een sociaal mens en genoot er van als hij met wie dan ook een praatje kon maken. Als je op de Horst sprak over klein Theetje wist iedereen over wie je het had.

Gesprekken met Ome The liepen vaak moeilijk, mede door zijn slechte gehoor, hetgeen noch ome The noch zijn omgeving aan te rekenen waren. Hij was geen man van hoogdravende woorden maar een gevoelsmens. Woorden als “abnormaal” en “hordstikke moi” waren veelgebruikte termen om aan te geven hoeveel indruk bepaalde gebeurtenissen op hem maakten.

Na bijna 25 jaar op de Reestraat te hebben gewoond verhuisde ome Thé in het voorjaar 1992 naar Dennenoord 40 waar hij voor het eerst op zichzelf woonde. Hij was daar heel tevreden over. De trap omhoog werd steeds moeilijker en ome Thé ging voor één jaar naar Mariënbosch tot de nieuwe Meent klaar was. In augustus 1998 verhuisde hij naar de Meent 40. Daar heeft hij nog ruim vier jaar mogen wonen voor hij overleed op 16 januari 2003.

Op 15 juni daaropvolgende zou hij 75 jaar zijn geworden. Dit zou samen zijn gevallen met het 75 jarig bestaan van de Schutterij. Hij verheugde zich hier zeer op maar het mocht niet zo zijn.